Krzewy stanowią ważny element zieleni miejskiej, wprowadzają harmonię i ład w przestrzeni publicznej, podkreślając jej walory estetyczne.
Krzewy mają też ogromne znaczenie dla wspierania różnorodności biologicznej. Kwitnące wiosną i latem krzewy przyciągają owady. Te, które owocują jesienią stanowią bazę pokarmową dla ptaków. W okresie lęgowym krzewy stanowią ważne siedliska dla ptaków gniazdujących nisko (kapturek, kos, piegża). Miejskie parki z rozbudowanym piętrem roślinności krzewiastej cechują się bogatszym składem gatunkowym ptaków. Rośliny te dla skrzydlatych mieszkańców Warszawy to również punkty przystankowe – w okresie zimowania i migracji zapewniają im bezpieczne schronienie.
Krzewy to rośliny wieloletnie o zdrewniałych pędach. Ze względu na wysokość dzielimy je na:
Nowo posadzone krzewy w pasie zieleni przyulicznej.
W zieleni miejskiej dużą grupę stanowią krzewy okrywowe o wysokości do 1 m, będące znakomitą alternatywą dla trawników. Tego typu roślinność nie tworzy barier ograniczających widoczność w przestrzeni przyulicznej. Z gatunków tolerujących cięcie tworzy się obwódki i żywopłoty. Jednak ze względu na pracochłonność oraz koszt pielęgnacji takich założeń (konieczność cięcia min. 3 razy w roku) najlepiej ograniczać stosowanie żywopłotów i tworzyć nasadzenia roślin uwzględniając ich docelowy rozmiar w danym miejscu. Krzewy okrywowe zacieniając ziemię chronią ją przed erozją, zmniejszają jej nagrzewanie i ograniczają parowanie wody.
Krzewy często sadzi się tworząc z nich jedno- lub wielogatunkowe grupy. W rabatach hybrydowych krzewy mogą być wykorzystywane jako akcenty wkomponowane punktowo.
Największe rozmiarowo są krzewy soliterowe, które przekraczają 1,5-2 m wysokości. To krzewy z tendencją do wytwarzania pni jak np. bez czarny czy lilak pospolity lub szczepione na pniu. Mogą stać się alternatywą dla drzew w miejscach, w których ich sadzenie jest niemożliwe ze względu np. na kolizję z infrastrukturą techniczną, ograniczoną przestrzeń do korzenienia czy trudne warunki glebowe. Takich krzewów nie zaliczamy już do zieleni niskiej.
Z krzewów tworzone są żywopłoty, które mogą stanowić obwódki rabat, wyznaczać szlaki komunikacyjne czy oddzielać „zieloną ścianą” chodnik od drogi np. na ulicy Wawelskiej. Stanowią bufor od wiatru i zanieczyszczeń.
Specyficzną grupę roślin drzewiastych stanowią pnącza, które coraz częściej sadzone są jako rośliny okrywowe np. w miejscach, gdzie nie sprawdzają się trawniki. Pnącza stosujemy również, aby zasłonić nieestetyczne lub nieciekawe elementy infrastruktury czy ogrodzenia. Sadząc je przy odpowiednich podporach możemy szybko stworzyć zacieniony zakątek oraz siedlisko dla owadów, ptaków i małych ssaków.
Krzewy stanowią bardzo szeroką grupę roślin, dlatego zawsze znajdzie się wśród nich odpowiedni gatunek dla każdego siedliska. Mimo tego, że krzewy korzenią się płycej niż drzewa i łatwiej jest poprawić im warunki glebowe, odpowiedni dobór gatunku jest kluczowy dla prawidłowego wzrostu rośliny w danym miejscu. Wybierając krzewy na konkretne stanowisko nasi ogrodnicy biorą pod uwagę różne aspekty m.in. nasłonecznienie, warunki glebowe, istniejącą zieleń czy możliwe narażenie na oddziaływanie aerozolu solnego.
W założeniach parkowych staramy się zachowywać i wprowadzać odmiany historyczne, aby zachować spójność i charakter miejsca.
Aby uniknąć stosowania zabiegów związanych z chemiczną ochroną roślin dobieramy gatunki i odmiany o dużej odporności na choroby i szkodniki.
Krzewy, jakich używamy do tworzenia naszych rabat pochodzą ze szkółek ozdobnych i muszą być zgodne m.in. z zaleceniami jakościowymi Związku Szkółkarzy Polskich. Poza odpowiednią wielkością części nadziemnej i dobrze rozwiniętą bryłą korzeniową, krzewy muszą odznaczać się dobrą kondycją zdrowotną i być wolne od chorób i szkodników. Do naszych nasadzeń używamy zarówno krzewów z upraw kontenerowych, jak i z gołym korzeniem.
Termin sadzenia roślin zależy do rodzaju materiału szkółkarskiego, z jakim mamy do czynienia. Krzewy z gołym korzeniem sadzone są w okresie spoczynku, głównie na jesieni, ale możliwe jest też sadzenie wczesną wiosną. Krzewy z upraw kontenerowych, co prawda można sadzić przez cały okres wegetacji, jednak one również najczęściej są sadzone jesienią lub wiosną, ponieważ w tych okresach są najbardziej sprzyjające warunki pogodowe.
Aby stworzyć krzewom odpowiednie warunki do ukorzenienia się i późniejszego wzrostu przede wszystkim należy zadbać o poprawę warunków siedliskowych, czyli wymianę podłoża, które zapewni odpowiednie warunki powietrzno-wodne. W zależności od położenia planowanej rabaty prace muszą być wykonywane ręcznie np. w pobliżu drzew, a w innych przypadkach mechanicznie. Następnie z najwyższą starannością nasi wykonawcy umieszczają rośliny w dołach sadzeniowych, a po obsypaniu i ubiciu ziemi wokół roślin podlewają je, aby zapewnić im jak najlepsze warunki „na start”.
Po posadzeniu młode rośliny są systematycznie podlewane (minimum 16 razy w ciągu 7 miesięcy pielęgnacji), a inne prace pielęgnacyjne są wykonywane zgodnie z umowami oraz bieżącymi zleceniami nadzorującego ogrodnika. Zlecane prace obejmują pielenie, nawożenie, wygrabianie zanieczyszczeń i usuwanie zaschniętych liści i kwiatostanów – wykonywane są przez firmy, które wyłaniane są w przetargu dla każdej dzielnicy. W przypadku starszych krzewów prace takie wykonywane są przynajmniej raz do roku lub interwencyjnie w razie potrzeb. Cięcia krzewów wykonywane są trzy razu do roku dla żywopłotów, a dla innych nasadzeń przynajmniej raz w roku. W razie potrzeby wykonywane są cięcia odmładzające lub formujące, związane z kolizją krzewów z infrastrukturą miejską.