SZUKAJ
Link skopiowany
Dostosowujemy zabiegi pielęgnacyjne i terminy ich przeprowadzania do potrzeb gatunków i siedlisk.
W wielu miejscach w parkach wydzielamy strefy różnorodności biologicznej, gdzie przyroda jest najważniejsza i nie powinni tam przebywać ludzie oraz psy. Zabiegi pielęgnacyjne na tych terenach ograniczone są do niezbędnego minimum. Takie obszary często znakujemy tabliczkami informacyjnymi. Wygradzamy je czasem także warkoczami z chrustu, które stanowią mikrosiedliska np. dla traszek, jeży czy bezkręgowców.
Dbamy o występujące u nas zwierzęta. Zapewniamy im sztuczne schronienia, takie jak: budki lęgowe i platformy dla ptaków, skrzynki dla wiewiórek i nietoperzy, zimowiska i kryjówki dla płazów.
Dzięki ograniczaniu koszenia obserwujemy wzrost liczby gatunków roślin na murawach przyulicznych i w parkach. To z kolei przekłada się na zwiększenie gatunków innych organizmów związanych bezpośrednio lub pośrednio z tymi roślinami. Więcej o naszych praktykach dotyczących koszenia przeczytasz w zakładce Trawniki i łąki.
W wielu miejscach nie grabimy liści lub ze zgrabionych liści tworzymy pryzmy. Dzięki pozostawieniu liści do rozkładu powstaje próchnica. Dodatkowo warstwa liści zatrzymuje wodę. Zgromadzone w stertach liście stanowią też schronienie i pożywienie dla zwierząt – bezkręgowców, płazów czy drobnych ssaków, które z kolei stanowią pożywienie dla innych drapieżników.
Tam, gdzie jest to możliwe pozostawiamy obumarłe drzewa. Wcześniej upewniamy się, że nie będą stanowiły zagrożenia. Występujące w nich dziuple i szczeliny stanowią schronienie dla owadów, ptaków i nietoperzy. Martwym drewnem żywią się też stawonogi tzw. próchnojady. Na martwych drzewach żyją też liczne gatunki grzybów czy porostów. Pełnią więc one bardzo ważne funkcje w przyrodzie, szczególnie istotne dla cyklu obiegu materii i energii.
Jeżeli pozostawienie stojących (martwych lub zamierających) drzew jest niemożliwe, często pozostawiamy leżące kłody lub sterty gałęzi.
Zwracamy też uwagę na sadzone przez nas rośliny eliminując z nich gatunki inwazyjne i takie, o których wiemy, że mogą stać się potencjalnie inwazyjne. Staramy się w większym stopniu wprowadzać gatunki rodzime.
Dostosowujemy terminy napełniania i czyszczenia zbiorników czy konserwacji cieków wodnych do ekologii organizmów związanych z wodą (np. płazów czy ptaków).
Strzałem w dziesiątkę okazało się stworzenie w Dolince Służewskiej, w czaszy wyschniętych stawów, rezerwuaru wody, który jest zasilany z Potoku Służewieckiego. Dzięki temu nie tylko poprawiliśmy małą retencję, ale także zapewniliśmy zróżnicowanie siedlisk i stworzyliśmy mokradło. Wydaje się, że dzięki temu działaniu zwiększyła się liczebność traszki zwyczajnej na obszarze Dolinki. Dodatkowo, odtworzony przez nas zbiornik przy Służewskim Domu Kultury stał się godowiskiem żaby moczarowej, godów, których od dłuższego czasu nie obserwowaliśmy.
Więcej o naszych działaniach na zbiornikach, ciekach wodnych i kanałach przeczytasz w zakładce Wody.
Kanał Piaseczyński, który jest pod naszą opieką stanowi ważny korytarz ekologiczny dla nurogęsi – nielicznie gniazdujących w Polsce ptaków wodnych z rodziny kaczkowatych.
Ptaki gniazdujące w Łazienkach Królewskich mają do pokonania Kanał Piaseczyński i dwie ulice: Myśliwiecką i Czerniakowską. Po drodze muszą pokonać więc wiele przeszkód i niebezpieczeństw – ruchliwe drogi, inne ptaki, psy – przeprawa do Wisły jest dla nich nie lada wyzwaniem.
Co roku od kwietnia koordynujemy akcję ich ochrony, we współpracy z licznymi służbami miejskimi – strażą miejską, policją, Zarządem Dróg Miejskich, a także wolontariuszami.
Prowadzimy działania edukacyjne z zakresu ochrony różnorodności biologicznej. Organizujemy spacery, warsztaty, Zielony Wolontariat, nagrywamy filmy i podcasty, a także przygotowujemy publikacje edukacyjne. Z naszą ofertą edukacyjną możecie zapoznać się w zakładce Edukacja. Zachęcamy także do zgłaszania się do wolontariatu w zakładce Zielony wolontariat.
