Wiązać konar z konarem, czyli jak specjaliści ZZW pomagają warszawskim drzewom

Rozbudowana korona drzewa może być nadmiernie ciężka dla wspierających ją konarów, zwłaszcza gdy posiadają one uszkodzenia obniżające ich wytrzymałość. Cykliczne obserwacje stołecznej zieleni prowadzone przez ogrodników i dendrologów Zarządu Zieleni m.st. Warszawy oraz wykonywane specjalistyczne badania pomagają nam zdiagnozować drzewa wymagające szczególnej opieki i wdrożyć rozwiązania poprawiające bezpieczeństwo wokół nich.

W 2020 roku założyliśmy specjalne wiązania na ponad 60 drzewach w całej Warszawie.

Dbamy o drzewa i bezpieczeństwo mieszkańców

W ostatnim czasie pomogliśmy dużym drzewom o szczególnych walorach przyrodniczych i krajobrazowych, które w najbliższych latach, bez naszego wsparcia, mogłyby spowodować realne zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi, mienia oraz ruchu drogowego. Na podstawie oględzin przeprowadzonych przez naszych specjalistów wytypowaliśmy drzewa z występującymi wadami budowy, takimi jak niebezpieczne rozwidlenia grożące wyłamaniami czy wypróchnienia istotnie wpływające na wytrzymałość mechaniczną pnia i konarów drzew. Kolejnym krokiem było wykonanie specjalistycznych badań m.in. z wykorzystaniem tomografu akustycznego.

Prace te zaowocowały powstaniem indywidualnych planów poprawy stanu drzew i bezpieczeństwa ich otoczenia. Na 62 wytypowanych drzewach zastosowaliśmy certyfikowane wiązania koron doraźnie zabezpieczające je przed wyłamaniem. Wiązania zamontowaliśmy na drzewach trwale wpisanych w otaczającą je przestrzeń miejską, m.in. w Parku Pole Mokotowskie, w Ogrodzie Saskim, Ogrodzie Krasińskich, Parku Rydza-Śmigłego, Parku Chomicza czy Parku Praskim, a także wzdłuż reprezentacyjnych ulic i głównych ciągów komunikacyjnych.

Specjalne wiązania w ochronie koron drzew

Zakładanie wiązań wspomaga naturalne procesy regeneracyjne drzewa i daje czas na uporanie się z problemami, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo dla jego otoczeniu. Wyznaczenie drzew do tego typu specjalistycznych zabiegów to efekt wieloetapowej oceny stanu drzewa i możliwości jego zachowania.

Wiązania składają się z liny zamontowanej pomiędzy przewodnikami (głównymi konarami drzewa). To nieinwazyjny sposób ochrony drzew dzięki zastosowaniu specjalnych opasów.

Wyróżniamy dwa zasadnicze typy wiązań:

• wiązania elastyczne – pozwalające na ruchy korony drzewa, wspomagające naturalne reakcje drzewa i przeciwdziałające możliwości powstania szkód od niekorzystnych warunków atmosferycznych (takich jak np. drewno reakcyjne), jednocześnie zabezpieczające je przed wyłamaniami;
• wiązania statyczne – ograniczające w pewnych zakresach ruchy korony, zabezpieczające występujące pęknięcia i umożliwiające ich zarośnięcie tkanką przyranną.

Miejsce, rodzaj i liczba wiązań zastosowanych dla każdego drzewa wyznaczone są indywidualnie. Specyfika wiązania determinowana jest głównie przez wielkość drzewa – im grubsze konary tym mocniejsza lina. Pamiętajmy jednak, że niedopuszczalne jest stosowanie nieuzasadnionych i zbyt mocnych systemów wiązań, gdyż mogłyby one upośledzić naturalne procesy budowania równowagi dynamicznej w koronach drzew, a w skrajnych przypadkach prowadzić do wystąpienia synergicznego poruszania się związanych przewodników drzewa wywołującego powstanie siły niszczącej pień drzewa (efekt zbliżony do wzmocnienia fali przez nałożenie się fal – interferencję).