Na szczycie wzniesienia powstała dwupoziomowa platforma widokowa, na której został zamontowany odnowiony pomnik.
Jesteśmy na zaawansowanym etapie prac nad modernizacją Parku Akcji „Burza” pod Kopcem Powstania Warszawskiego. Centralnym punktem parku jest szczyt kopca, na którym właśnie umieszczono Pomnik Polski Walczącej. Pół roku temu pomnik został zdemontowany i poddany kompleksowej renowacji.
JAK POWSTAWAŁ POMNIK NA KOPCU
W 1958 r. w konkursie na Pomnik Bohaterów Warszawy złożono pracę, która zakładała przekształcenie miejsca składowania gruzu Warszawy na Czerniakowie w monumentalny pomnik-znicz. Autorami projektu byli krakowscy projektanci: Witold Cęckiewicz, Helena i Roman Hussarcy, Maria Ledkiewicz oraz ich współpracownicy.
Aż do połowy lat 90. kopiec był jedynie zaniedbanym składem gruzu, który nazwę „Kopiec Powstania Warszawskiego” zyskał dopiero w 2004 r. Zmiana nazwy to efekt starań środowiska Światowego Związku Żołnierzy AK, a w szczególności podpułkownika Eugeniusza „Kotwy” Ajewskiego (1915-2006).
Powstaniec i architekt Biura Odbudowy Stolicy przez ostatnich 15 lat życia intensywnie zabiegał o uporządkowanie kopca i nadanie mu rangi miejsca pamięci narodowej. Sam Ajewski ideę stworzenia takiego miejsca na kopcu przypisywał przede wszystkim Stanisławowi Gruszczyńskiemu, architektowi BOS, który tuż po wojnie zainicjował usypanie wzniesienia z gruzów zburzonej stolicy.
„Kotwa” Ajewski był nie tylko inicjatorem wzniesienia pomnika Polskiego Państwa Podziemnego i Powstania Warszawskiego, ale także autorem projektu bazującego na symbolu autorstwa Anny Smoleńskiej.
W pierwotnej wersji pomnik ustawiono jako obiekt tymczasowy na dwóch stalowych słupach. Po kilku latach odnowiono go i wykonano betonowy cokół. Nowa podstawa pomnika ma około 4 metry wysokości i składa się z wielu pionowych prętów zbrojeniowych, wśród których umieszczono słupy podtrzymujące znak Polski Walczącej.
SZCZYT KOPCA PO MODERNIZACJI PARKU
Plac na szczycie kopca jest jednym z głównych miejsc obchodów rocznic wybuchu Powstania Warszawskiego. Zgodnie z projektem, zwieńczenie kopca wymodelowano w kształcie foremnego stożka. Jest to cecha charakterystyczna większości europejskich kopców. We wnętrzu powstał dwupoziomowy kolisty plac, którego przestrzeń sprzyja skupieniu, refleksji i integracji użytkowników.
Oprócz pomnika, w centralnym punkcie platformy widokowej znajduje się także półtorametrowy uskok eksponujący gruzy zburzonej Warszawy. Pomnik został przeniesiony na zachodnią oś widokowo-kompozycyjną, czyli w miejsce wskazane w „Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego rejonu ulicy Bartyckiej”.
W pobliżu pomnika powstało miejsce na ognisko pamięci. Ogień będzie tam rozpalany na dwa dni w roku – w rocznicę wybuchu i zakończenia powstania. Natomiast od 1 sierpnia do 2 października, czyli przez 63 dni, monument będzie podświetlany w sposób imitujący płomień.
Budowa parku pod Kopcem Powstania Warszawskiego realizowana jest w ramach projektu unijnego nr POIS.02.05.00-00-0116/16 pn. Utworzenie terenów zieleni o symbolice historycznej na obszarze m.st. Warszawy, współfinansowanego z Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020.
