ZZW dla różnorodności biologicznej: Park Skaryszewski

Dbając o warszawską przyrodę i jej mieszkańców prowadzimy różnorodne działania ekologiczne tworząc odpowiednie warunki dla życia zwierząt. Dziś pokażemy jak wspieramy dzikie życie w jednym z najstarszych i najcenniejszych przyrodniczo parków w Warszawie – Parku Skaryszewskim.

Warszawskie parki to ostoje przyrody

Parki mają niezwykłą wartość dla różnorodności biologicznej miasta. Tworząc bogate enklawy zieleni są środowiskiem dla wielu gatunków zwierząt, często bardzo rzadkich i chronionych, niespotykanych w innych zakątkach miasta, a nawet regionu. Kilka lat temu zespół naukowców przeprowadził kompleksowe badanie przyrody Parku Skaryszewskiego*, co z nich wynikło?

Fauna i flora tego starego, bogatego w różnego typu siedliska lądowe i wodne jest niezwykle różnorodna. Badacze stwierdzili tu ponad 1000 gatunków! Na terenie parku regularnie przebywa aż 60 gatunków ptaków, w tym ponad 30 zakłada tu swoje gniazda. Co więcej, to jeden z warszawskich parków, w którym można usłyszeć piękny śpiew słowików.  Możemy tu spotkać również m.in. 5 gatunków nietoperzy, bobry czy aż 5 gatunków płazów. Wśród fauny i grzybów parku stwierdzono szereg gatunków rzadkich m.in. wymienionych na listach krajowych, a nawet europejskich Czerwonych Ksiąg Gatunków Zagrożonych.

Co robimy, aby wspierać dzikie życie?

W zarządzanych przez nas parkach staramy się tworzyć siedliska o charakterze jak najbardziej zbliżonym do naturalnego – takie, w których zwierzęta czują się najlepiej. Przede wszystkim, wyznaczamy przestrzenie, na których nie prowadzimy prac pielęgnacyjnych (nie kosimy i nie grabimy), pozostawiając przyrodę samą sobie. Takie tereny nazywamy dzikimi zakątkami – strefami ostoi zieleni. Są to większe i mniejsze obszary zadrzewień, krzewów, ale też łąki czy wyspy. W Parku Skaryszewskim zajmują one ponad 670 arów!

Na skraju skupin drzew pozostawiamy 3-metrowe pasy roślinności, czyli tzw. okrajki – są to pasy roślinności przejściowej stanowiące strefę ekotonową pomiędzy zbiorowiskiem leśnym a parkową polaną. Wyznaczyliśmy ponad 150 arów obszarów naturalnych łąk, które kosimy jedynie 1 raz w roku. Dodatkowo, w niektórych miejscach sami zakładamy łąki tworząc jednocześnie piękne i przyjazne zwierzętom tereny. Polany parkowe są koszone 2/3 razy w ciągu roku, aby wyznaczyć przestrzeń rekreacyjną dla mieszkańców, pozostałe obszary pozostawiamy przyrodzie.

Wspieramy naturalny obieg życia w przyrodzie

Naszym działaniom w Parku Skaryszewskim towarzyszy idea wspierania naturalnego obiegu materii i energii w przyrodzie. To, co zakończyło swój cykl życia, powinno służyć dalej kolejnym organizmom. Dlatego pozostawiamy w parku martwe drewno, w formie leżących kłód lub stojących fragmentów starych, dziuplastych pni. Dzięki temu tworzymy środowisko życia dla setek gatunków bezkręgowców i grzybów oraz schronienie dla mniejszych ssaków, płazów czy gadów. Pamiętając o nietoperzach, w stojących pniach drzew tworzymy specjalne wnęki. Nie usuwamy również z parku żadnych gałęzi formując z nich naturalne domy dla jeży. W niektórych obszarach wprowadzamy również dodatkowe rozwiązania, zakładając dla ptaków, nietoperzy czy wiewiórek budki lęgowe. Każda z nich jest odpowiednio dostosowana do gatunku, dla którego jest przygotowana.

Kilka słów o Parku Skaryszewskim

Park Skaryszewski im. Ignacego Paderewskiego to zabytkowy park znajdujący się na dawnych terenach zalewowych Wisły w dzielnicy Praga-Południe. Park został zaprojektowany na początku XX w. przez Franciszka Szaniora w stylu angielskim. Celem architekta było wyeksponowanie bogactwa dendrologicznego i krajobrazu nadwodnego parku . Efekt projektu zachwyca do dziś. W 2009 r. Park Skaryszewski zdobył tytuł Najpiękniejszego Parku w Polsce oraz trzecie miejsce w konkursie Najpiękniejszego Parku w Europie.

Unikatową florę parku tworzy ponad 280 gatunków drzew i krzewów takie jak korkowce amurskie (Phellodendron amurense Rupr.), kasztanowiec mieszańcowy (Aesculus × hybrida DC.), orzesznik gorzki (Carya cordiformis (Wangenh.) K.Koch), skrzydłorzechy kaukaskie (Pterocarya fraxinifolia (Lamb.) Spach) czy dąb kaukaski (Quercus macranthera Fisch. & C.A.Mey. ex Hohen.). Wyjątkowe w skali Europy są rzadko spotykane odmiany takie jak np. jesion wąskolistny w odmianie jednolistkowej powcinanej (Fraxinus angustifolia Vahl ‘Monophylla Laciniata’), cypryśnik błotny w odmianie kolumnowej (Taxodium distichum (L.) Rich. ‘Fastigiatum’) czy też wiąz syberyjski w odmianie turkiestańskiej (Ulmus pumila L. ‘Pinnato-Ramosa’). Szczególnie dekoracyjne są wiekowe magnolie japońskie (Magnolia kobus DC.) rosnące przy różance, które stanowią główną wiosenną atrakcję parku, kiedy to obficie okrywają się pięknymi białymi kwiatami.

* Projekt inwentaryzacji przyrodniczej Parku Skaryszewskiego został zrealizowany w 2014 roku przez zespół badaczy koordynowany przez prof. Macieja Luniaka. Raport z badań powstał wiosną 2015 roku i można go pobrać tutaj.

 

 

Pokaż inne artykuły